Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

ΟΔΗΓΙΕΣ ΙΕΡΟΠΡΕΠΟΥΣ ΤΕΛΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ

ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ :

1. Η ρίψη ρυζιού ,κουφέτων ,ανθοπετάλων η οιουδήποτε αλλού εντός του Ιερού Ναού.

2. Ο στολισμός των κιγκλιδωμάτων του κεντρικού Ναού, του Σολέα, η των κολονών με τούλια η αλλά υφάσματα η με κεριά.

3. Η τοποθέτηση ανθοστηλών στον κεντρικό διάδρομο του Ιερού Ναού.

4. Η τοποθέτηση στολισμένης αψίδας με λουλούδια στην είσοδο του Σολέα του Ιερού Ναού.

5. Ο στολισμός του τραπεζίου που χρησιμοποιείται για το Μυστήριου του Γάμου με τούλια, λούλουδα η με τραπεζομάντιλα που δεν ανήκουν στον Ιερού Ναού.

6. Η χρήση ποτηριού και καράφας για το κρασί. Θα χρησιμοποιείται μεταλλικό ποτήριον που θα ανήκει στον Ιερού Ναού.

7. Η παρουσία στο μυστήριο του Γάμου ως παρανύμφων (κουμπάρων) μη Ορθόδοξων Χριστιανών.

8. Η παρουσία φωτογράφων και κάμεραμαν που δεν είναι ευπρεπώς ενδεδυμένοι. Η ενδυμασία ορίζεται ως εξής: Για τους άνδρες υφασμάτινο παντελόνι –πουκάμισο και για τις γυναίκες φούστα και όχι έξωμη η πάνω ενδυμασία. Επίσης απαγορεύονται οι κινήσεις των φωτογράφων και των κάμεραμαν μπροστά από τους Ιερείς και την Ωραία Πύλη, η Άμβωνα, στον Αρχιερατικό Θρόνο και στα Αναλογία και η υπερβολική χρήση μηχανημάτων φωτισμού (προβολείς μεγάλης ισχύος, ομπρέλες, φλας).

9. Η φωτογράφηση των μελλόνυμφων μέσα στον Ιερό Ναό επιτρέπεται μόνο για μια η δυο αναμνηστικές οικογενειακές φωτογραφίες .

10. Η καθυστέρηση αφίξεως των Μελλόνυμφων στον Ιερό Ναό. Η έναρξη του μυστήριου μπορεί να παραταθεί για 15 λεπτά. Πέραν αυτού το η ώρα του μυστήριου θα ακυρώνεται και θα μετατίθεται στο τέλος των υπόλοιπων μυστήριων.

11. Η τέλεση του Μυστήριου μόνο με επιτραχήλιο αλλά με φελώνιο απαραιτήτως.

12. Η τέλεση του Μυστήριου του Γάμου εκτός των Ιέρων Ενοριακών Ναών όπως προαύλια Ιέρων Ναών ,εξωκλήσια Ιδιωτικά παρεκκλήσια, οικίες.

13. Η παράθεση δεξιώσεων μετά τον Γάμο στον προαύλιο χώρο του Ιερού Ναού.

 
ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ:
1. Ο στολισμός μόνο στο σωλέα με δυο ανθοστήλες και δυο λαμπάδες.

2. Η ρίψη ρυζιού έξω από τον Ιερού Ναού την ώρα της αποχωρήσεως των νεονυμφων.

3. Η παρουσία φωτογράφων και εικονοληπτών μόνο όταν αυτοί είναι ευπρεπώς ενδεδυμένοι και τηρούντες σταθερή θέση καλύψεως του Μυστήριου. Η ακριβής θέση θα ορίζεται σε κάθε Ιερό Ναό ξεχωριστά σε συνεννόηση με τον Προϊστάμενο.

4. Η χρήση τραπεζίου και ποτηριών που ανήκουν στον Ιερού Ναού.
ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ:

1. Η ενδυμασία της Νύφης και των παρανύμφων και των συγγενών να είναι ευπρεπής.

2. Η προσβλητική κίνηση της νύφης να πατήσει το πόδι του ανδρός στην κατάληξη του Απόστολου Αναγνώσματος παραποιεί το βαθύτερο νόημα και περιεχόμενο της φράσης «Η δε γυνή ίνα φοβήται (δηλ. σέβεται) τον άνδρα», που είναι η κενωτική και θυσιαστική αγάπη και όχι η κομπλεξική επικυρίαρχα.

3. Την ώρα της τελέσεως του μυστήριου του Γάμου οφείλουμε να σεβόμαστε την Ιερότητα του χώρου και της στιγμής. Άσκοπες συζητήσεις, μάσημα τσίχλας, κάθισμα «σταυροπόδι» στο Ναό, αποδεικνύουν ασέβεια και έλλειψη αγωγής και ήθους. Οι συγγενείς και οι καλεσμένοι στο Μυστήριου του Γάμου οφείλουν να εκφράσουν την αγάπη του προς τους Μελλόνυμφους σεβόμενοι την ευγενή πρόσκληση του ζεύγους και προσευχόμενου την ώρα του Μυστήριου για την πνευματική πρόοδο και προκοπή του ζευγαριού.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αγριά

Ονομασία Τοπωνύμιο (Αγριά):Σχετικά με την ονομασία της Αγριάς έχουν εμφανιστεί διάφορες απόψεις. Οι επικρατέστερες είναι τέσσερις. Η μία θέλει το όνομα της Αγριάς να προέρχεται από το φυτό αγριάς(-ιάδος ), η άλλη από τις άγριες ελιές που έφταναν μέχρι τότε στην παραλία (Αγριελιά- Αγριλιά και μετά Αγριά) και η άλλη από την έκφραση εκ της άγρας των αλιέων». Επικρατέστερη είναι η άποψη που διατύπωσε ο Λεχωνίτης Λόγιος Πάτροκλος Παλαμίδας ότι το όνομα προήλθε από τον ναό που υπήρχε στην αρχαιότητα και ήταν αφιερωμένος στην Αγραία Άρτεμη. Η γλωσσολογική εξέλιξη της Αγραίας σε Αγριά είναι ιδιαίτερα πιστευτή(όπως ελαία - ελιά, γραία - γριά και Αγραία - Αγριά),

Ιστορική αναδρομή:Η Αγριά εκτείνεται κατά μήκος της παραλίας του Παγασητικού έξι περίπου χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Βόλου και αποτελεί το κοντινότερο προάστιό του. Είναι σχετικά νέα κωμόπολη(έγινε κοινότητα το 1912). Η περιοχή της ανήκε παλιότερα στην Δράκια και τον Άγιο Λαυρέντιο των οποίων αποτελούσε επίνειο από όπου αυτά καθώς και τα άλλα χωριά διακινούσαν τα αγροτικά και βιοτεχνικά προϊόντα τους.
Αρχικά υπήρχαν μόνον μικρά καλύβια όπου οι κάτοικοι της Δράκιας και του Αγ. Λαυρεντίου κατέβαιναν τον χειμώνα προκειμένου να μαζέψουν τις ελιές.
Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας η Αγριά, δεν ήταν οικισμός. Τα πρώτα πάντως σπίτια χτίστηκαν στις αρχές του 19ου αιώνα και πρίν από την Επανάσταση του 1821. Ένα σημείωμα ανέκδοτο και πολύ ενδιαφέρον για την Αγριά λέει : «Η Αγριά ήτο επί Τουρκοκρατίας απλός τελωνειακός και στρατιωτικός σταθμός.».
Από το 1809 - 1860 η δημιουργία κάποιων εταιρειών και βιοτεχνιών εξαγωγικού εμπορίου και βαρελοποιϊας με την καλή οργάνωσή τους βοήθησαν ώστε σε λίγο χρονικό διάστημα τα πηλιορείτικα προϊόντα να διαδοθούν στην Δυτική Ευρώπη, τη Ρουμανία και τη Ρωσία.
Είναι χαρακτηριστικό πως κατά το 1920 ένας αγγλικός εμπορικός χάρτης που εκδόθηκε αναφέρει την Αγριά ως «το μεγαλύτερο λιμάνι του κόσμου» σε εξαγωγές ελιών και λαδιού. Γύρω στις διακόσιες χιλιάδες οκάδες βρώσιμων ελιών εκτελωνίζονταν κάθε χρόνο από την Αγριά.
Η Αγριά άρχισε να αναπτύσσεται γρήγορα μετά την προσάρτηση της Θεσσαλίας, την κατασκευή παραλιακού δρόμου και του σιδηροδρόμου αργότερα, που συνέδεσε το Βόλο με τα χωριά του νοτιοδυτικού Πηλίου, με αποτέλεσμα να εξαχθή δια θαλάσσης εξαγωγικό εμπόριο μαύρων ελαίων και φρούτων από τον όρμο της.
Ένα νέο κύμα κατοίκων εγκαταστάθηκε στην Αγριά το 1922 όταν πρόσφυγες από την Μικρά Ασία αλλά κυρίως από Ανατολική Θράκη καταφύγανε εδώ μετά το διωγμό τους από τα πατρικά τους χώματα.
Τον 20 αιώνα η Αγριά είδε πληθυσμιακή και βιομηχανική ανάπτυξη. Το περίφημο εργοστάσιο της ΕΨΑ ιδρύεται το 1924 από τους αδελφούς Κοσμαδόπουλοι ιδιοκτήτες τράπεζας με σκοπό την κατασκευή ψυγείων φρούτων και μονάδας παραγωγής πάγου. Η υπερπαραγωγή της περιοχής σε λεμόνια και η ήδη αναπτυγμένη διακίνηση της παραδοσιακής λεμονάδας από Μικρασιάτες πωλητές, οδηγούν τους ιδιοκτήτες στην πρόσληψη Γερμανού μηχανικού για την λειτουργία εργοστασίου εμφιάλωσης αναψυκτικών. Ο μύθος θέλει το Γερμανό μηχανικό να έχει ανακαλύψει μια σπάνια συνταγή για την παραγωγή της λεμονάδας, συνταγή που ακόμη και σήμερα χρησιμοποιείται αναλλοίωτη και αποτελεί παρακαταθήκη της εταιρείας.
Το 1911 ιδρύεται η Α.Γ.Ε.Τ ΗΡΑΚΛΗΣ. Το εργοστάσιο διαθέτει φυσικό λιμάνι και εντάσσεται ανάμεσα στις μεγαλύτερες τσιμεντοβιομηχανίες της Ευρώπης, Ασίας και Αμερικής.
Άλλες επιχειρήσεις τοπικού χαρακτήρα ιδρύθηκαν και άνθισαν τότε όπως το εργοστάσιο του Ι.Ματσάγγο που ασχολείται με την επεξεργασία, συσκευασία και εμπόριο ελαιών, η βιομηχανία επεξεργασίας ξύλου που αρχικά υπήρξε βιοτεχνία κατασκευής βαρελιών και με τον εκσυγχρονισμό της μετατράπηκε σε βιομηχανία κατεργασίας ξύλου και συγχρόνως επίπλων. Άλλες επίσης μικρότερες επιχειρήσεις -κυρίως αποθήκες ελαίων - άρχισαν να λειτουργούν και να προσελκύουν πληθυσμό στον Δήμο της Αγριάς.

Το 1999 με το σχέδιο Καποδίστριας ένας νέος Δήμος ιδρύεται και συμπεριλαμβάνει τις κωμοπόλεις Αγριά και Δράκια, οι οποίες αποτελούσαν ως τότε ξεχωριστές κοινότητες.
Ο Δήμος Αγριάς είναι πλέον ένας παραδοσιακός οικισμός με πληθυσμό της τάξεως των 6.500 ατόμων